جلسه دفاع پایان نامه سطح سه (کارشناسی ارشد) با عنوان حدود آرایش وجه و کفین زنان در فقه امامیه

خانم جلالی در توضیح پژوهش خود گفتند: یکی از ویژگی های مهم و فطری زنان آرایش و خودآرایی است. اسلام نیز که یک مکتب فطری است با توجه به این ویژگی فطری دستورات و رهنمودهای لازم را ارائه وآن را تعدیل و تحدید کرده است . آیات قرآن به خصوص در سوره های احزاب و نور ،  همچنین  روایات اهل بیت علیهم السلام نیز به تبیین اصل و حدود پوشش و زینت پرداخته اند ، تا فقها در طول تاریخ به بیان فتاوی خود در این زمینه به پردازند. در فقه امامیه که فقهی است، برگرفته از فرامین امامان 12گانه شیعه ، دست ها و صورت به دلیل جواز اظهار آنها در مقابل نامحرم دارای احکام خاص و مهمی بوده و همواره مورد ابتلا و سوال متشرعین می باشد. رابطه تنگاتنگ و پیوستگی و ملازمتی بین زینت و آرایش و حجاب و پوشش یک زن مسلمان وجود دارد.

ایشان افزودند:  از نظر اسلام، آرایش و زینت دست و صورت به ‌خودی‌ خود براى زن امرى مباح، مطلوب و از ضروریات زندگى زناشویى است؛ ولی اظهار و آشكار كردن آن در مقابل مردان، احكام مختلفى در شرع دارد و گاه جایز و گاه ممنوع است. اگر بیننده، مردى نامحرم باشد، حكم كلى اسلام در این فرض حرمت آشكار كردن زینت بر زن است؛ اما اگر از محارم باشد، آشكار ساختن زینت با توجه به محدودیت هایی خاص بر زن جایز است. زینت بودن یک شیء یا عمل به عرف صالح سپرده شده است ولی لازم است بانوی متشرع با توجه به تنوع آرایش های امروزی از تکلیف خود مطلع شود .

سپس داور محترم  سرکار خانم دکتر طوبی شاکری گلپایگانی ضمن قدردانی از  زحمات و تلاش های طلبه و استاد راهنما حجه الاسلام و المسلمین برهانی فر،  در رابطه با محتوای پایان نامه و  شیوه‌ی نگارش آن، نکاتی را  مطرح نمودند.