برگزاری میزگرد علمی با موضوع «ولایت در مکتب شیعه، اهل سنت و وهابیت»

به گزارش معاونت پژوهش موسسه آموزش عالی حوزوی زینبیه، روز سه شنبه مورخ 98/2/17 میزگرد علمی با موضوع «ولایت در مکتب شیعه، اهل سنت و وهابیت» برگزار شد.

این جلسه با حضور خانم ها راحله سرگزی و کلثوم رجبی به عنوان ارائه دهندگان بحث برگزار شد.

ابتدا خانم سرگزی در مورد ولایت در مکتب اهل سنت و وهابیت ؛ چهار دیدگاه اهل سنت نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت را بیان نمودند:

دیدگاه اول: بسیاری از مفسران اهل سنت در ذیل آیه مبارکه تطهیر اعتقاد راسخ دارند که این آیه شریفه در شأن اصحاب کسا یعنی رسول اکرم و حضرت علی و حضرت زهرا و حضرت حسن و حضرت حسین نازل شده است.

دیدگاه دوم: برخی دیگر از مفسران و علمای اهل سنت معتقدند که به قرینه جمله قبل و بعد آیه تطهیر که در مورد زنان پیامبر آمده است، این آیه شریفه در شأن زنان پیامبر می باشد و اهل بیت را از زنان پیامبر می دانند

دیدگاه سوم: برخی دیگر از مفسران و علمای اهل سنت معتقدند که چون ظاهر آیه تطهیر عام است شامل همه خاندان پیامبر اعظم از همسران، فرزندان و نزدیکان وی حتی غلامان و کنیزان پیامبر هم می گردد.

دیدگاه چهارم: در این دیدگاه عده قلیلی از مفسران و علمای اهل سنت می نویسند که اهل البیت منظور خویشاوندان نسبی پیامبر می باشد.

سپس  فرقه وهابیت و منشا ایجاد وهابیت را تعریف کردند ایشان فرمودند:وهابیت یکی از فرقه هایی است که خود را منتسب به حنبلی ها می‌دانند بدین معنی که وهابیت بسیاری از اعتقادات خود را از احمد بن حنبل و آراء و عقاید اوگرفته اند. با این حال بسیاری از علمای حنبلی، وهابیت را فرقه ای جدا از خود قلمداد کرده و از نزدیکی با آنها خود را مبری کرده اند.

پس از آن خانم کلثوم رجبی در مورد ولایت در مکتب شیعه به بیان نکاتی پرداختند.

ایشان ابتدا رابطه امامت و نبوت در قرآن را با توجه به سوره های بقره آیه 124،سوره انبیا آیه 72و73،سوره  سجده آیه 24،سوره اسراء آیه 71 بیان نمودند. خانم رجبی معنای امامت را از نظر چند مفسر بیان کردند.

و هفت نکته زیر را در مورد امام و امامت  با توجه  آیه های قرآن بیان نمودند.

1.امامت مقامى است كه بايد از طرف خداى تعالى معين و جعل شود

2. امام بايد به عصمت الهى معصوم بوده باشد.

3. زمين مادامى كه موجودى بنام انسان بر روى آن هست، ممكن نيست از وجود امام خالى باشد.

4. امام بايد مؤيد از طرف پروردگار باشد.

5. اعمال بندگان خدا هرگز از نظر امام پوشيده نيست، و امام بدانچه كه مردم ميكنند آگاه است.

6. امام بايد بتمامى ما يحتاج انسانها علم داشته باشد، چه در امر معاش و دنيايشان، و چه در امر معاد و دينشان.

7. محال است با وجود امام كسى پيدا شود كه از نظر فضائل نفسانى ما فوق امام باشد.