روز دحوالارض، روز رویش

25ذی القعده روز دحو الارض

ماه ذيقعده اولين ماه از ماه‌هاي حرام است و مرسوم بوده که دعا در آن بسيار به اجابت مقرون است، خاصه در شب پانزدهم و بيست و سوم ، بيست و پنجمين روز ماه ،روز دحوالارض است.

دحوالارض در قرآن کریم

در قرآن کریم نیز به روز دحوالارض اشاره شده است. 

«والارض بعد ذلک دحاها؛ و زمین را بعد از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد» (نازعات/30).

بر اساس نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحاها»در این آیه، همان دحوالارض است.

شب بيست وپنجم ذی القعده

شبي است فرخنده که رحمت خداي تعالي در آن فرود مي آيد و شب دحوالارض است . يعني در صبحگاه اين شب ، زمين از زير کعبه پهن گرديد و بر سطح آب ، گسترش يافت . احياي اين شب به عبادت و نماز ، اجر بسيار دارد. در ثواب الاعمال ، از حسن بن علي و شاء نقل شده است که گفت : پسر بچه اي بودم و در شب بيست و پنجم ذوقعده ، با پدرم ؛خدمت امام رضا (ع) شام مي خورديم . پس به پدرم فرمود : « شب بيست و پنجم ذو قعده ؛ در اين شب ، ابراهيم (ع) به دنيا آمد و عيسي بن مريم (ع) زاده شده و زمين از زير کعبه گسترده گشت . هر کس فرداي اين شب را روزه بدارد ، به کسي ماند که شصت ماه روزه گرفته است. » در همان کتاب است که قائم (عج) قيام خود را در اين روز مي آغازد. سيد بن طاووس در اقبال الاعمال گويد : « در روايت است که در شب بيست و پنجم ذو قعده ، رحمت پروردگار از آسمان فرود آمد و فرمان بزرگداشت کعبه ، بر آدم نازل گرديد... «

براساس روايات وارده در اين روز نعمت‌هاي الهي بر تمام خلقت از جماد گرفته تا انسان و فرشته تمام گشت و خداي سبحان مواهب و عطاياي خود را بر مخلوقاتش نازل فرمود و هر کسب عاقل باشد در اين روز با اشتغال به عبادت ضمن شکرگزاري خود را به پادشاه عالميان نمايان مي‌سازد و به وسيله عبادت خود را در مجراي دريافت فيض الهي قرار مي‌دهد.

اميرالمؤمنين(عليه السلام) مي‌فرمايد: اولين رحمتي که از آسمان به سوي زمين نازل شد در روز ، بيست و پنجم ذيقعده بود. اگرکسي شب ، بيست و پنجم ذيقعده را به تعبد و احيا بگذراند و روزش را روزه بگيرد ثواب صد سال عبادت برايش ثبت است به گونه‌اي که گويا تمام روزهايش را روزه بوده و شب‌هايش را به عبادت سپري کرده و رحمت خاص خدا بر حلقه ذاکران او و آنان که براي عبادتش اجتماع کنند نازل مي‌شود. .

معنای دحوالارض

«دَحو»به معنای گسترش و همچنین به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی‏اش است. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز پیدایش زمین، آب تمام سطح این کره خاکی را فراگرفته بود. به تدریج خشکی‏ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‏تر شدند. زمین در آغاز به صورت پستی‏ها و بلندی‏ها یا شیب‏های تند و غیرقابل سکونت بود. اندک اندک زمین‏هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشاورزی به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن،«دَحو الارض» نامگذاری ‏می‏شود.

آداب و اعمال روز دحوالارض

برخی از اعمال و آداب روز بیست و پنجم ذی‌القعده عبارتند از:

-1 روزه گرفتن

-2 ذکر فراوان خدا

-3 خواندن دو رکعت نماز، نزدیک ظهر به این کیفیت:

در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشّمس بخواند و آنگاه بعد از سلام نماز بگوید:

" لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم" و سپس این دعا را بخواند:

» یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام »

ای درگذرنده لغزش‌ها ، از لغزشم درگذر! ای اجابت‌کننده دعاها ، دعایم را مستجاب کن ! ای شنوای آوازها ، صدایم را بشنو و به من رحم کن و از بدی‌هایم و آنچه نزد من است درگذر! ای صاحب جلالت و بزرگواری. «

-4 خواندن دعایی که با این عبارت شروع می‌شود:" اللّهمّ یا داحِی الْکعبهَ وَ فالِقَ الْحَبَّه..."

منبع:سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان