برگزاری نشست علمی-پژوهشی

سرکارخانم کیان مهر در ابتدای نشست در خصوص لزوم و اهمیت برگزاری این نشست به مطالبی اشاره نمودند و خاطر نشان کرد: تفاوت تربیت و آموزش این است که آموزش به این معناست که  محتوای مشخصی را به صورت مستقیم و غیرمستقیم آموزش می دهیم. مثل معادلات ریاضی، الفبا، علم شیمی و فیزیک و هر گونه  علمی را شامل می شود. تربیت به صورت کلی به معنای بستر سازی و ایجاد شرایط مناسب و در تمام فضاها و  زمینه های تربیتی شاهراه به دست می آوریم. در زمینه تربیت فرزند قرار بر این است که بستر بسازیم و شرایط را فراهم کنیم و بحث آموزش به میان نمی آید. در این زمینه می توانیم مثال نجار و باغبان را بیاوریم. با این توضیح که وقتی نجار می خواهد صندلی را بسازد،  با اندازه مشخصی چوب را برش می زند، تحت نقشه ای، قالبی و شرایط تنظیم شده ای صندلی را می سازد، اما یک باغبان که قرار است گیاه را بکارد، بذر را می پاشد و بستر و شرایط مناسب را برای رشد گیاه فراهم می کند. با نور، آب کافی، خاک حاصلخیز و کود مناسب شرایط و بستر را برای رشد گیاه ایجاد می کند. مسئله تربیت فرزند نیز به همین منوال است و  در تمام زمینه ها بستر مناسب برای رشد فرزند را محیا می کنیم به خصوص تربیت جنسی.

استاد تاکید کردند: در هفت  سال اول آموزش جنسی نداریم. زیرا باعث اضطراب کودک می شود و در این سنین والدین، مراقب تمام و کمال فرزند هستند. با توجه به نظام ارزشی خانواده، بحث ماهواره و فضای مجازی والدین می بایست برخی مسائل را رعایت کنند. زیرا الگوی فرزندان محسوب می شوند. اگر ریشه و اصل پاک و طیب باشد خیلی از مسائل را سهل و آسان می توان برطرف نمود. در هفت سال دوم باید با توجه به شرایط، بصورت تدریجی، سوالات پیش آمده توسط فرزند را پاسخگو باشند.

خانم کیان مهر افزودند: انسان رشد یافته جنسی، انسانی هست که حیا دارد، خویشتندار است، نیازهای خود را به خوبی بشناسد و آن ها را مدیریت کند. حیا به معنای خودداری از امر نکوهیده است. انسان با حیا کسی است که مراقب ورودی ها و خروجی های خود باشد. ورودی ها یعنی حواس  پنجگانه، انسان با حیا هر چیزی را نمی بیند، هر چیزی را نمی شنود. هر چیزی را نمی خورد. مراقب خروجی های خود است،  مثل این که هر حرفی را نمی زند. هر افکاری را اجازه نمی دهد به ذهنش خطور کند و مراقب افکارش است. انسان با حیا فقط به فکر خود نیست به فکر دیگران نیز می باشد.

کارشناس روانشناسی بالینی خاطر نشان کردند: چگونه فرزند با حیا تربیت کنیم. برای محقق شدن این امر مهم ابتدا از مراقبت تن شروع نمائیم. به این معنا که به فرزندان خود حریم خصوصی را آموزش دهیم. از  سن پنج یا شش سالگی فرزند کنجکاوی هایی نسبت به اندام خود پیدا می کند که می توان گفت این یک امر طبیعی است. چرا که کودکان نه نیاز جنسی دارند، نه به سن بلوغ رسیده اند فقط این رفتارها و یا پرسش ها موضوع کنجکاوی های جنسی است. در این مواقع  رفتار والدین خیلی مهم هست چرا که برخی مواقع باعث می شود فرزند کنجکاوتر گردد. سعی کنید طوری رفتار نمایید که مرکز امن فرزندانتان باشید و فرزندان سراغ افرادی غیر از والدین خود نروند زیرا راهنمایی اشتباه افراد آسیب هایی را به دنبال خواهد داشت.

ایشان در خاتمه بیان کرد: والدین می بایست وحدت رویه داشته باشند و فرزندان آنها را همیشه با یک رفتار و منش مشخص، ببینند. با مطرح شدن این قضیه، مسئله نحوه پوشش والدین به میان می آید. ارتباط والدین با همدیگر باید معقول باشد و فرزندان شاهد محبت والدین به همدیگر باشند ولی رنگ و بوی جنسی نداشته باشد.

در ادامه به سوالات طلاب پاسخ داده شد.