برگزاری سومین جلسه مدرسه پاییزه شبهه پژوهی

دکتر برهانی فر در ابتدای صحبت خود به فرق معنویت و معنا پرداختند و گفتند: رشته ای در علم روان‌شناسی وجود دارد تحت عنوان معنا درمانی. معناگرایی در مقابل پوچ گرایی می باشد، انسان هایی که در زندگی خود دچار پوچی می شوند باید ابتدا به زندگی خود معنا ببخشند بعد سراغ معنویت بروند زیرا معنویت فرع بر معنا می باشد.

اگر زندگی انسان ها را در جوامع امروزی مورد بررسی قرار دهیم در دو چارچوب قرار می گیرند: یا به پوچ گرایی رسیده اند و معنا را از دست داده اند یا معنا را دارند اما به معنویت نرسیده اند و همین باعث آسیب ها و ضربه هایی در زندگی شده است که این آسیب ها، تربیت فرزند، روابط همسری، روابط خانوادگی و روابط اجتماعی را دچار اختلال کرده است.

در ادامه استاد حوزه اشاره کردند: معنویت دو معنای متفاوت دارد: یک معنای درون دینی و یک معنای برون دینی. در گستره‌ی جهان امروز، مکاتب گوناگون هر کدام به شکلی معنویت را معنا می کنند. در اسلام حتی خورد و خوراک و خواب جزء معنویت به شمار می آید. خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «قل ان الصلاتی و نسکی ...» در واقع اگر انسان رنگ خدایی به همه چیز دهد، معنویت پیدا می کند.

در خاتمه ایشان اذعان کردند : تربیت معنوی اعم از دینی، عرفانی و اخلاقی می باشد. در درجه‌ی اول انسان باید خودش را تربیت کند و شناخت مهمترین عامل آن می باشد و شناخت به سه دسته قابل تقسیم می باشد: 1- شناخت از خود که همان خودشناسی می باشد، امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرماید: «سودمندترین شناخت ها شناخت از خود می باشد». 2- شناخت از جهان؛ تمام ایدئولوژی ها مبتنی بر جهان شناسی می‌باشد 3- خداشناسی که در این قسمت می توان پیامبر شناسی و امام شناسی را نیز مطرح کرد.

 پس ما طلاب وظیفه داریم در مقام عمل، ابتدا از خود شناخت داشته باشیم سپس از جهان هستی و بعد از آن خداشناسی، تا بتوانیم معنویت را در فضای زندگی خود سریان دهیم و آن را مدیریت کنیم تا به سعادت واقعی نائل شویم.